Μιλώντας με τον Κολοκοτρώνη 200 χρόνια μετά

c      

Διαβάστε περισσότερα: Μιλώντας με τον Κολοκοτρώνη 200 χρόνια μετά

Δυο ζωγραφιές

 

Δυο ζωγραφιές από τη Χριστίνα Παπακωνσταντίνου (Γ2)

7/12/2021

David

David

Καρδιά σε βάζο

kardia se vazo

Με ή χωρίς anti-virus?

Με ή χωρίς anti-virus?

       Δεν ξέρω και πολλά… συνήθως στη ζωή μου τα πάω λάθος' αυτή τη στιγμή έτσι νομίζω εγώ τουλάχιστον… Γιατί είμαι σε μια ηλικία που αυτά που έχω δεν μου φτάνουν και θέλω και άλλα περισσότερα.. Ίσως φταίει το ότι δεν έχουμε τόσα χρήματα για όλα. Έχω μια εμμονή ό,τι καινούργιο βλέπω και μου αρέσει θέλω να το πάρω δικό μου π.χ. απλά ρούχα, παπούτσια, αξεσουάρ κλπ.. Όπως κάθε παιδί στην ηλικία μου… Παρόλο που γνωρίζω πως είναι αδύνατο να εκπληρώνονται όλες οι επιθυμίες μου. Και επιβλαβές. Και ξέρω, επίσης, πως δεν θα κερδίσω κάτι περισσότερο, ούτε θα αλλάξει κάτι στην ουσία, αν αποκτήσω όλα αυτά. Φυσικά ο καθένας θα ήθελε να έχει κάτι ακριβό και να το επιδεικνύει στους άλλους λες και κερδίζει κάτι, χωρίς μάλιστα να σκέφτεται την οικονομική ένδεια της οικογένειάς του. Επιμένει να το πάρει μόνο και μόνο για να το δείξει στους φίλους του.. Πράγματι, εμένα δεν με νοιάζει η γνώμη των άλλων για το τι θα πουν για εμένα, το τι φοράω, το πώς μιλάω ή για την συμπεριφορά μου. Προσπαθώ να είμαι ειλικρινής με τους πάντες αλλά και ευγενική… Να όμως που και τις επιθυμίες μου καμμιά φορά δεν μπορώ να τις ελέγξω. Ανθρώπινο, θα μου πείτε…

       Πιστεύω, λοιπόν, πως θα ήταν ενδιαφέρον και εξίσου φανταστικό, αν μάζευα λεφτά από τώρα μέχρι να μεγαλώσω και να αρχίσω να κάνω ταξίδια στον κόσμο. Αναμφίβολα, είναι ό,τι καλύτερο για μένα, αν και δεν το έχω βιώσει ποτέ - να ταξιδέψω στο εξωτερικό. Έχει ταξιδέψει μια από τις αδελφές μου και μου έχει πει πως είναι υπέροχα· να βλέπεις κάτι διαφορετικό πέρα από τη δική σου χώρα… Να γνωρίζεις καινούργιους ανθρώπους, να θαυμάζεις πολλά ωραία μεγάλα αξιοθέατα όπως κτήρια, σπίτια, ακόμα και τον πύργο του Άιφελ στο Παρίσι, στη Γαλλία.. το κάθε σημείο της γης έχει και κάτι ξεχωριστό· αυτό σε κάνει να αποχτάς μεγάλο ενδιαφέρον... Ο καθένας θα ήθελε να ταξιδέψει στο αγαπημένο του μέρος, αν είχε την δυνατότητα να το κάνει- είμαι σίγουρη γι’ αυτό…

       Εγώ που μαθαίνω ακόμα θέλω να ασχοληθώ περισσότερο με το σχολείο, έτσι ώστε να μάθω περισσότερα πράγματα και να ασχοληθώ με αυτό που θέλω.. Αν το ’χω βάλει στόχο, οπωσδήποτε θα τα καταφέρω, έτσι πιστεύω. Τις περισσότερες φορές, βέβαια, το τηλέφωνο μου αποσπά την προσοχή… ’Ντάξει, είναι (λίγο) απαραίτητο να το ’χεις, γιατί κάπου χρησιμεύει, αλλά από μια ηλικία κι έπειτα…. Όχι από τα 8 ή τα 10…. Ειδικά από τα πρώτα χρόνια πρέπει να χαρείς την παιδική σου ηλικία, γιατί είναι ωραίο συναίσθημα μετά τα 15 -16 να θυμάσαι τι έκανες, όταν ήσουν μικρός - και θα σου λείψει πολύ αυτό…

           Τώρα, έχει έρθει καταστροφή…

       Εξαιτίας ενός ιού σε όλες τις χώρες έχουμε καραντίνα… είναι ό,τι χειρότερο αλήθεια!

Η καραντίνα είναι μια ψυχολογική συνθήκη που για κάποιους μπορεί να είναι και…ευχάριστη(!) ή… βολική. Για μένα είναι κατά βάση βαρετή. Και δεν λέω ότι χαίρομαι που χάνω μαθήματα από το σχολείο αλλά το αντίθετο μάλιστα.. Για να τελειώνω μια ώρα αρχύτερα.. Μέσω διαδικτύου δεν μαθαίνω τίποτα, γιατί ούτε καν τις κατάλληλες ώρες που μας χρειάζεται να αφιερώσουμε στο σχολείο δεν έχουμε.. Μπορεί επίσης να λέω κάποιες φορές ότι μισώ το σχολείο και δεν θέλω να πάω και να κλείσει για πάντα. Όμως τώρα συνειδητοποίησα πόσο το επιθυμώ! Θέλω να πηγαίνω γιατί βλέπω φίλους. Ακόμα κι αν κάποιοι δεν μου αρέσουν εξαιτίας των τρόπων και της συμπεριφοράς τους… Εντάξει… ίσως να φταίει και η εφηβεία σε αυτή την φάση τώρα.. Δεν ξέρω αν ‘‘μεγαλώσουν’’ ή αν θα ωριμάσουν και πότε..

Θέλω να βλέπω τους φίλους μου… αυτούς που ταιριάζω κι επικοινωνώ, να συγχρωτίζομαι με αυτούς, να τους βλέπω, να τους αγγίζω, να εκνευρίζομαι με τους ενοχλητικούς και να εκνευρίζονται μαζί μου, να αλληλοεπιδρώ με λίγα λόγια… Αυτή είναι η ζωή.

       Βέβαια, για να μην γκρινιάζω, οφείλω να ομολογήσω και τις ευχάριστες πλευρές αυτού του εγκλεισμού. Για παράδειγμα, μου προσφέρει ώρα με την οικογένειά μου και τους κοντινούς φίλους.

     Πολλές φορές τον αξιοποιώ κάνοντας πολλά και διάφορα πράγματα, όπως να πηγαίνω βόλτες στο χωριό μου με τους φίλους μου ή την αδελφή μου, να βλέπω ξένες σειρές ή ακόμα και να πηγαίνω στη θάλασσα… παρόλο που δεν επιτρέπεται να βγούμε από το σπίτι χωρίς SMS και μόνο για κάποιο σημαντικό λόγο. Σημαντικός λόγος θεωρείται η επίσκεψη σε γιατρό ή φαρμακείο, η ανάγκη προμήθειας αγαθών πρώτης ανάγκης και άλλα παρόμοια. Όμως, εγώ θεωρώ εξίσου σημαντική αυτή τη βόλτα στη θάλασσα. Γιατί μόνο εκεί γαληνεύω· τα κύματά της είναι σαν να παρασέρνουν μαζί τους ό,τι άσχημο μου βασανίζει το μυαλό και μου το φέρνουν πίσω φωτεινό και πεντακάθαρο ακουμπώντας το στο ακρογιάλι μπρος στα πόδια μου μαζί με τον αφρό της θάλασσας. Αυτός είναι ο δικός μου τρόπος διαφυγής και είναι πολύ σημαντικός.

       Υπάρχουν βέβαια και μέρες που δεν έχω να κάνω τίποτα… Προφανώς επειδή βαριέμαι ή επειδή δεν έχω διάθεση. Αντί να βγαίνω έξω κάθομαι και χαζεύω στο ίντερνετ ή ακούω μουσική! Αυτό κυρίως με κάνει να ξεχνιέμαι ακούγοντας τα αγαπημένα μου κομμάτια.

       Λοιπόν, κάπου εδώ ολοκλήρωσα αυτά που ήθελα να γράψω, γιατί αυτή η δυνατότητα έκφρασης μου δίνει λίγο κουράγιο μπορώ να πω.. 

       Αυτή είναι η δική μου καραντίνα!

                                                                               ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ, Β2

                                                                                                                                                  7/1/2021

"ΚορωνοΧριστούγεννα"

<<ΚορωνοΧριστούγεννα>>

Τα φετινά Χριστούγεννα, δεν είναι όπως τα προηγούμενα.

Όλα περιορισμένα, την παραμονή δεν θα ακούσουμε τα κάλαντα που κάθε χρόνο ακούγαμε,τα οποία μας μεταφέρουν ένα από τα πιο χαρμόσυνα γεγονότα, την γέννηση του Σωτήρα, μεταδίδοντας ελπίδα και χαρά.

Το γιορτινό τραπέζι και αυτό με λιγοστά άτομα... Κάποιοι συνάνθρωποί μας δυστυχώς δεν θα το έχουν καθόλου, γιατί αυτοί που έχουν τους χώρους εστίασης, θα είναι κλειστοί αφού  δούλεψαν μόνο για λίγους μήνες μέσα στην χρονιά, με αποτέλεσμα να μην έχουν να πάρουν τα απαραίτητα ώστε να γευματίσουν όλοι μαζί στην μεγάλη αυτή εορτή. Οι ναοί μας, μόνο με περιορισμό των 25 ατόμων με μάσκες και αποστάσεις, που τις προηγούμενες χρονιές στους Μητροπολιτικούς ναούς ήταν 700 άτομα.

Αν βοηθούσαμε όλοι τους συνάνθρωπούς μας με ό,τι έχουμε,τα πράγματα σαφώς θα ήταν καλύτερα για όλους μας, αλλά δυστυχώς πλέον επικρατεί ο εγωισμός και ο ατομικισμός  που δεν θα έπρεπε να υπάρχει ανάμεσά μας, γιατί όλοι έχουμε δικαίωμα να κάνουμε Χριστούγεννα σε ένα ζεστό σπιτικό με ένα τραπέζι γεμάτο, από ποικιλία φαγητών.

     Δεν πρέπει όμως να χάσουμε την ελπίδα μας, διότι όπως λέμε <<πεθαίνει τελευταία>>. Πρέπει να κάνουμε υπομονή -μεγάλη λέξη στις μέρες μας- ώστε να βγούμε νικητές και όχι ηττημένοι και να προσδοκούμε όλοι ένα καλύτερο μέλλον, με επιστροφή στην κανονική καθημερινότητά μας, χωρίς περιορισμούς, για να γιορτάζουμε τα Χριστούγεννα με τα αγαπημένα μας πρόσωπα.

Χριστόπουλος Κωνσταντίνος Β2

21/12/2020

Αλλάξαμε…

Αλλάξαμε…

       Άλλαξαν τα χρόνια… Κάποτε δεν υπήρχε τόσο άγχος για την επιβίωση. Δεν υπήρχε τόση αγωνία, δεν σκεφτόμαστε τι δουλειά θα κάνουμε σήμερα για να ζήσουμε…

       Εδώ φτάσαμε· να ζούμε σε έναν κόσμο κλειδωμένοι μέσα σε κουτιά που πριν από την καραντίνα ήταν το σπίτι μας και για μερικά χρόνια ζούσαμε ευχάριστα. Αυτή η φυλακή μας έχει διαλύσει στην ουσία… 

      Τα σχολεία μας… τι έγιναν τα σχολεία μας που πήγαινες και ένοιωθες ΑΝΘΡΩΠΟΣ, έβλεπες τα πρόσωπα με τα οποία μεγάλωσες, ΕΝΟΙΩΘΕΣ, γελούσες και άλλα πολλά…; Αλλά τότε ήμασταν άνθρωποι, τώρα είμαστε ρομποτάκια που ελέγχουν άλλοι. 

      Οι μάσκες… φυσικά! Πρέπει να τις φοράμε, αλλά έως πότε; Έχει αρχίσει να κουράζει το θέμα με τον κορονοϊό!

     Ας είναι…

Καλό είναι να κάνουμε ό,τι μας πουν για την υγεία μας και την υγεία τον γύρω μας για να ζήσουμε και ας ευχηθούμε: σύντομα να ξανανταμώσουμε! 

                                                                                                             ΧΡΗΣΤΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ Β1

7/1/2021