Επίσκεψη στην Αρχαία Μεσσήνη και την Καλαμάτα
Στις 21/1/2016, ημέρα Πέμπτη επισκεφθήκαμε, οι μαθητές και οι συνοδοί καθηγητές του Γυμνασίου Βουνάργου, την Αρχαία Μεσσήνη.Περιδιαβήκαμε τα αρχαία μονοπάτια και μαγευτήκαμε πηγαίνοντας χιλιετίες πίσω. Αφού ζήσαμε, για 2 περίπου ώρες, στο παρελθόν, πήγαμε στην Καλαμάτα. Εκεί επισκεφθήκαμε τον Ι.Ναό της Υπαπαντής του Σωτήρος, το Στρατιωτικό Μουσείο και τον Ι.Ναό τών Αγίων Αποστόλων από όπου, την 23η Μαΐου 1821, ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση.
Το θησαυροφυλάκιο των Μεσσηνίων που έγινε φυλακή του Φιλοποίμενος.
Χάρτης της αναστηλωμένης αρχαίας πόλης
(από το φυλλάδιο του Αρχαιολογικού χώρου)
Ο ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ
(από το φυλλάδιο του Αρχαιολογικού χώρου)
Η αρχαία Μεσσήνη ιδρύθηκε το 369 π.Χ. από τον Θηβαίο στρατηγό Επαμεινώνδα, ο οποίος έδωσε τέλος στη μακραίωνη σπαρτιατική κατοχή στη Μεσσηνία. Αναπτύχθηκε στους πρόποδες του όρους Ιθώμη, ενός φυσικού οχυρού με το ιερό του Δία Ιθωμάτα στην κορυφή και τα ιερά της Αρτέμιδος Λιμνάτιδος και της Ειλειθυίας στη νότια πλαγιά. Οικοδομήθηκε σύμφωνα με το ιπποδάμειο πολεοδομικό σύστημα, προστατευόταν με ισχυρά οχυρωματικά τείχη συνολικού μήκους 9,5 χλμ. και άκμασε ως σπουδαίο πολιτικό, θρησκευτικό και καλλιτεχνικό κέντρο κυρίως κατά τους ελληνιστικούς και τους πρώιμους αυτοκρατορικούς χρόνους (3ος αι. π.Χ. - 1ος αι. μ.Χ.).
Πυρήνας της δημόσιας ζωής ήταν το Ασκληπιείο μαζί με τη γειτονική Αγορά. Μεταξύ των κοσμικών κτισμάτων συγκαταλέγονται το Θέατρο, το Στάδιο-Γυμνάσιο, η Κρήνη Αρσινόη, λουτρικά συγκροτήματα και αστικές ρωμαϊκές επαύλεις. Ιερά οικοδομήματα και τεμένη ήταν αφιερωμένα στη λατρεία της Αρτέμιδος, της Μεσσάνας, της Δήμητρας και των Διοσκούρων, του Διός Σωτήρος, του Ποσειδώνος, της Αφροδίτης, της Κυβέλης, του Σάραπη και της Ίσιδος αλλά και στη λατρεία ηρώων και οικιστών, όπως του Αριστομένους και του Επαμεινώνδα και των Σεβαστών Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Μεγαλοπρεπή ταφικά μνημεία είχαν ανεγερθεί προς τιμήν ευεργετών της πόλης αλλά και πεσσόντων, που τιμήθηκαν μετά θάνατον ως ήρωες. Το Ασκληπιείο και άλλα κτήρια φιλοξενούσαν αξιόλογα έργα τέχνης, μεταξύ των οποίων ξεχώριζαν τα γλυπτά του Μεσσήνιου γλύπτη Δαμοφώντος. Πολυάριθμα ενεπίγραφα βάθρα ποικίλων αναθημάτων αποτελούν μάρτυρες της κοινωνικής, πολιτικής και θρησκευτικής ζωής της πόλης. Από τον 3ο αι. μ.Χ. η Μεσσήνη παρακμάζει και γύρω στα 360/370 μ.Χ. εγκαταλείπεται οριστικά. Η περιοχή κατοικείται εκ νέου στα Πρωτοβυζαντινά χρόνια (5ος-7ος αι. μ.Χ) έως και το 1500 μ.Χ.
Τα μνημεία της Μεσσήνης είναι γνωστά από το έργο του περιηγητή Παυσανία (2ος αι. μ.Χ.) αλλά και από τα οδοιπορικά ευρωπαίων περιηγητών (19ος αι.). Η Εν Αθήναις Αρχαιολογική Εταιρεία ξεκίνησε τις ανασκαφές το 1895 με τον Θεμιστοκλή Σοφούλη. Συνεχίστηκαν από τον Γεώργιο Οικονόμο (1909 και 1925), τον Αναστάσιο Ορλάνδο (1957-1974) και από τον Πέτρο Θέμελη (1987 κ.ε.). Παράλληλα, ένα εκτεταμένο αναστηλωτικό έργο έχει υλοποιηθεί από τον Π. Θέμελη και τις Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, μέρος του οποίου συγχρηματοδοτήθηκε από Ευρωπαϊκά Προγράμματα (Γ'ΚΠΣ, ΕΣΠΑ 2007-2013).
